کاربرد ضایعات معدنی دولومیت به‌عنوان جاذب در تصفیه پسابهای حاوی رنگینه‌های نساجی

فاضلابهای صنایع نساجی دارای حجم زیادی هستند و از نظر کیفیت بسیار آلوده و متفاوت‌اند و به‌همین دلیل شرایط تصفیه آنها پیچیده و مشکل است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعه عملکرد ضایعات دولومیت ناشی از صنایع سنگ به‌عنوان جاذب برای حذف رنگ از فاضلابهای نساجی بود. این ضایعات اکثراً بدون استفاده بوده و به محیط زیست وارد می‌شوند. برای این منظور و نظر به‌کاربرد وسیع رنگینه‌های اسیدی، دیسپرس و راکتیو در صنایع نساجی، از محلولهای رنگی حاوی رنگینه‌های C.I. Acid Red 88، C.I. Disperse Red 151 و C.I Reactive Red 29 استفاده شد. به‌منظور بهینه‌سازی و بررسی عوامل مختلف بر روی میزان جذب، چهار عامل اصلی غلظت اولیه رنگینه، pH اولیه محلول، سرعت اختلاط و دز جاذب مورد بررسی قرار گرفت. برای کاهش تعداد آزمایش‌های مورد نیاز برای صرفه‌جویی در هزینه و زمان تحقیق، از روش طرح آزمایش‌های تاگوچی استفاده شد. برای افزایش ظرفیت جذب، ابتدا دولومیت در دمای 800 درجه سلسیوس سوزانده و سپس به‌عنوان جاذب استفاده شد. کلیه آزمایش‌های جذب در راکتورهای ناپیوسته انجام گرفتند. در شرایط بهینه، کارایی جذب رنگ برای رنگینه Acid Red 88 با غلظت اولیه 50 میلی‌گرم در لیتر، pH اولیه 6، سرعت اختلاط  rpm200 و دز جاذب 8 گرم در لیتر، برای رنگینه Disperse Red 151 با غلظت اولیه 100 میلی‌گرم در لیتر، pH اولیه 4، سرعت اختلاط  rpm200 و دز جاذب 8 گرم در لیتر و برای رنگینه Reactive Red 29 با غلظت اولیه  50 میلی‌گرم در لیتر، pH اولیه 2، سرعت اختلاط  rpm200 و دز جاذب  6 گرم در لیتر بیش از 99 درصد به‌دست آمد که نشان‌دهنده کارایی بالای این جاذب در حذف رنگ بود. نتایج نشان داد که مدل همدمای جذب فروندلیچ بهترین توصیف‌کننده فرایند جذب توسط دولومیت سوخته در حالت تعادل برای رنگینه‌های استفاده شده است.